Rodzime rasy koni cieszą się coraz większym zainteresowaniem – nie tylko w naszym kraju. Wiele z nich hoduje się w oparciu o specjalne programy, mając na uwadze ich ochronę. Zachęcamy do zapoznania się z najpopularniejszymi polskimi rasami koni.
Konik polski
Koniki polskie odgrywają szczególnie ważną rolę wśród rodzimych ras wierzchowców. Wywodzą się od swoich dzikich przodków – tarpanów. Obecnie hodowcy cenią sobie wierzchowce w szarym umaszczeniu, które uchodzą za wzorcowe. Ich charakterystyczną cechą jest ciemniejsza pręga. Kolorystyka grzywy i ogona nie musi być jednolita – w hodowlach powszechne są konie z jaśniejszym włosiem. Specjaliści określają preferowane cechy biometryczne, biorąc pod uwagę między innymi wysokość w kłębie u osobników dorosłych w granicach 130-140 cm.
Koń rasy małopolskiej
Wierzchowiec tej rasy jest mieszanką koni półkrwi arabskiej oraz angielskiej. Konie w tym typie są rozpoznawalne przede wszystkim dzięki smukłej szyi. Najczęściej pełnią rolę zwierząt rekreacyjnych, ale sprawdzają się również podczas aktywności typowo sportowych. Hodowcy podkreślają ich zdolność do szybkiej regeneracji organizmu oraz łagodny charakter.
Koń rasy wielkopolskiej
Wśród wierzchowców polskich ras należy także wspomnieć o koniach wielkopolskich, w których płynie krew wschodniopruskich i trakeńskich zwierząt. Można je rozpoznać po długiej szyi, widocznym kłębie i smukłych kończynach. Podobnie jak małopolskie odmiany również rasa wielkopolska cechuje się wszechstronnością, o czym świadczy wykorzystywanie wierzchowców nawet do zaprzęgów.
Hucuł
Do grona niedużych ras zaliczymy hucuły, czyli konie pierwotnie wywodzące się głównie z rejonów Bukowiny i Karpat Lesistych. Zwierzęta wyróżniają się stosunkowo grubą i nisko osadzoną szyją, masywnym czołem i umięśnionym, niedużym kłębem. Najczęściej występują w gniadych i szarych tonacjach sierści.
Koń rasy śląskiej
Śląskie wierzchowce wywodzą się z XIX wieku. Ta specyficzna rasa świetnie wpisywała się w potrzeby ówczesnych gospodarzy, którzy potrzebowali zwierząt o większej sile. Wśród kluczowych cech fizycznych warto wspomnieć o mocno usadzonej, szerokiej szyi, dużej głowie i zadzie. Zwierzęta tej rasy zazwyczaj stawiają dość energiczne kroki.
Koń rasy sokólskiej
Konie sokólskie wywodzą się z północno-wschodnich obszarów kraju, co pozwoliło im przystosować się do cięższych warunków. Cechują się przyjaznym nastawieniem do człowieka i wytrzymałością. Nie są kłopotliwe w hodowli, ponieważ nie wymagają wysokojakościowych pasz. Wyróżniają je stosunkowo krótkie nogi, i nieduża głowa na umięśnionej szyi. Należą do ras zimnokrwistych.
Koń rasy sztumskiej
Ostatni z przedstawicieli polskich ras koni. Podobnie jak poprzednik również w tym przypadku mamy do czynienia ze zwierzęciem zimnokrwistym. Konie sztumskie pochodzą głównie z Warmii i Mazur. Obecnie należą do największych wierzchowców spośród koni zimnokrwistych. Hodowcom udało się uzyskać idealną sylwetkę, w której na pierwszy plan wychodzą widocznie zarysowane mięśnie, prosty grzbiet i szeroka klatka. Szczególnie poszukiwane są odmiany gniade, kasztanowe lub kare.